நடக்க மாட்டாதவன் சித்தப்பன் வூட்டுல பொண்ணு கட்டுன மாதிரி

கொங்கு நாட்டுச் சொலவடைகள்-I

இந்தச் சொலவடைகள் கொங்குப் பகுதியில் என் அமத்தா தலைமுறையால் இயல்பாக உபயோகப்படுத்தப்பட்டு அடுத்த தலைமுறையில் அருகிப் போனவற்றில் சில.

தற்சமயம் இருபத்தைந்து என்னால் பதிவு செய்ய முடிந்தது. உங்களுக்கு தெரியுமெனில் பதிவு செய்யவும்.

இவற்றில் இருக்கும் இரட்டை அர்த்தங்களை உங்களால் பட்டியலிட முடிந்தாலும் நல்லது.

1. ஆளை நம்புனா அத்துவானம்;மகனை நம்புனா மத்தியானம்
2. சோத்துக்கு இருந்தா பாப்பான்- சொன்ன படியெல்லாம் கேட்பான்.
3. வெண்ணெய் உருண்டு வரையில தாளி உடைஞ்ச கதையாட்டம்.
4. நடக்க மாட்டாதவன் சித்தப்பன் வூட்டுல பொண்ணு கட்டுன மாதிரி
5. ஆறடி நீட்டம்ன்னு ஆட்டம் போட்டானாமா;அவுத்துப் பாத்தா வேப்பிலையாமா
6. நாடறிஞ்ச பாப்பானுக்கு பூணூல் ஒரு கேடா?
7. சோறு முத்துனா சோமாரம்; அரிசி முத்துனா அமாவாசை
8. சுப்பி கிட்ட இருக்குது சூட்சுமம்; சுண்ணாம்பு கிட்ட இருக்குதாமா வேஷம்
9. பிலுக்குதா பிலுக்குதாம் பித்தளை; காசுக்கு ரெண்டு கத்தாழை
10. பண்ணாடி படியில் ஏய்ச்சா,ஆளு நடையில ஏய்க்குறான்
11. உங்கற நாளுல ஊருக்குப் போயி; திங்குற நாளுல தேருக்குப் போன கதை
12. அரைக்காசுக்கு பரதேசம் போகதடா
13. சொம்பும் போச்சுடா கோயிந்தா
14. சுந்தரிக்கு வாக்கப்பட்டவன் எதுல போறாண்டி; சோள அரிசியில பொத்தல் பண்ணி அதுல போறாண்டி
15. வாழமாட்டாதவன் வவானி மேல போறானாம்மா; பொழக்கமாட்டாதவன் பொதன்கெழம சந்தை மேல போறானாமா
16. பொழச்சது பொத்தியாம்பாளையம்; வாழ்ந்தது வள்ளியாம்பாளையம்
17. வெட்டிலைன்னா எங்ககப்பன் பட்டிலன்னு
18. ஏந்தி ஏந்தி வளத்துனாலும் இளையகுடி புள்ள; தாங்கி தாங்கி வளத்துனாலும் தங்கச்சி புள்ள
19. முள்ளிக்கா சோத்துக்கு மூலை ஒண்டி நிக்குறது; கள்ளிக்கா சோத்துக்கு கதவ ஒண்டி நிக்குறது.
20. வாழ்ந்தவன் கெட்டா வல்லி ஓட்டுக்கு ஆக மாட்டான்; பொழச்சவன் கெட்டா பொரி ஓட்டுக்கு ஆவ மாட்டான்
21. பந்தியில உட்காராதீன்னு சொன்னா எலைல ஓட்டைன்னானாமா
22. பருப்பு பதம் கெட்டதாமா; பண்ணாடி சீர் கெட்டதாமா
23. பங்காளி வூட்டுல தீ புடிச்சா குந்தாணி எடுத்து தண்ணி ஊத்து.
24. விடிய விடிய வேங்காத்தா; விடிஞ்சு எந்திரிச்சு தூங்காத்தா.
25. கடஞ்சு எடுத்த பாலுல கொடஞ்சு எடுத்த வெண்ணெய்.

வாசிக்க ...

கவிதை எழுத சில குறிப்புகள்

நண்பர் ஹரன் பிரசன்னா மிகுந்த பணிகளுக்கிடையில் "கவிதை எழுத சில குறிப்புகள்" என்ற பெயரில் எனக்காக நேரம் ஒதுக்கி மின்னஞ்சல் அனுப்பியிருந்தார்.

பிறருக்கும் உதவக்கூடும் என்பதால்.......
-----
இது நான் அனுப்பியது.
------
எல‌க்கிய‌வாதிக்கு,
ந‌ம‌ஸ்கார‌ம‌ண்ணே.

க‌வுஜை அனுப்பி இருக்கேன் பாருங்க‌...இங்க‌ வெயில் ம‌ண்டைய‌ பொள‌க்குது. ரெண்டு நாளா குப்புற‌ ப‌டுத்து, த‌லைகீழா நின்னு எழவெடுத்துப் பார்த்தேன். ஒண்ணும் வேலைக்காக‌ல‌.

ந‌ம்ம‌ பின்ந‌வீன‌த்துவ‌'வியாதி'ங்க‌ க‌விதை த‌ன்னைத்தானே எழுதிக்கும்ன்னு சொன்னாங்க‌...நான் பேப்ப‌ர் மேல‌ பேனா வெச்சுட்டு ப‌டுத்துட்டேன். காத்தால‌ பார்த்தா ஒரு புள்ளிய‌க்கூட‌ காணோம். அப்புற‌ந்தான் தெரிஞ்சுது நான் பேனா மூடிய‌ க‌ழ‌ட்டி வெக்க‌லைன்னு. நான் ஒரு வெள‌ங்காத‌வ‌ன்.

எப்ப‌டியோ அங்க‌ இங்க‌ பொறுக்கி ஒரு க‌வுஜைய‌ என்ர‌ ரேஞ்சுக்கு ரெடி ப‌ண்ணிட்டேன்.

எல‌க்கியவாதியாக இன்னும் வ‌ள‌ர‌ வாழ்த்துக்க‌ள். சாப்பாட்டை கொஞ்ச‌ம் குறைங்கண்ணா. இல்லைன்னா எல‌க்கிய‌வாதியா ம‌ட்டுமில்லாம் அக‌லமாக‌வும் வ‌ள‌ர்ந்துடுவீங்க‌.

பிரிய‌த்துட‌ன்
வா.ம‌ணிகண்டன்.
கொல்ட்டி தேச‌ம்.
-------
கவிதை எழுத சில குறிப்புகள்:
இளவல் வாம,

தலைகீழெல்லாம் நிக்கக்கூடாது, தலைகீழாகத் தொங்கவேண்டும். அப்போது உடலின் சகலபாகத்திலும் உள்ள வார்த்தைகள் பிதுங்கி வாய்க்கு வந்துவிடும். அப்போது நீங்கள் துப்பினால்கூட அது கவிதையாக வரும். பாரதி வீட்டிலும் கம்பர் வீட்டிலும் எப்போதும் ஒரு தாம்புக்கயிறு தயாராக இருக்கும். (கம்பருக்கு தொங்கர் என்று மரூஉப் பெயரும் உண்டு என்பது தாங்கள் அறிந்ததே.)

எந்தப் பொருளைப் பார்த்தாலும் கூர்ந்து அவதானிக்கவேண்டும். (பார்க்ககூடாது. பார்த்தல் என்பது பின்நவீன உலகில் போணியாகாது. அவதானித்தல் என்பது முக்கியம்.)

எவனோ நகத்தை வெட்டிப் போட்டுப் போயிருந்தால்கூட அதை ஒரு படிமாக யோசிக்கவேண்டும். மூச்சு விட மறந்தாலும் படிமம், உள்ளுறை, அழகியல், யதார்த்தம் போன்ற வார்த்தைகளை மறக்கக்கூடாது.

காதல் கவிதை எழுதுவதென்றால் தனியான டெம்ப்ளேட் விற்பனைக்குக் கிடைக்கிறது. ஒரு பெண்ணைப் பார்த்து உடனே மோகம் கொண்டு நாலு வரி எழுதிவிட்டு, யோனி, முலை, அல்குல் என்றெல்ல்லாம் அங்கங்கே தூவிவிடவேண்டும். காதல் கவிதை ரெடி.

முக்கியமான விஷயம், யாருக்கும் புரியக்கூடாது. உண்மையில் யாருக்கும் புரியாமல் யாராலும் எழுதிடமுடியாது. அதனால் புரியும் கவிதை ஒன்றை எழுதி, அதற்கு இணையான கொடுந்தமிழ் வார்த்தைகளை இணையத்தில் தேடி, பெயர்க்கவேண்டும். (மாற்றவேண்டும் என்கிற சொல்லும் பிநவீன உலகில் போணியாகாது என்பதை நீங்கள் உடனே புரிந்துகொள்ளவேண்டும்.) நீங்கள் எழுதிய கவிதை என்று உங்களுக்கே புரியவில்லையோ அன்று நீங்கள் பீடத்திற்குப் போகிறீர்கள். ஒரு உதாரணம் சொல்கிறேன்.

சூரியன் எழுகிறது/மலர்கள் விழிக்கின்றன/நேற்றுப் பெய்த மழையில்/ஊறிக்கிடக்கும் தவளைகளின் குரலில்/திறக்கிறது என் வீட்டுக் கதவு.

இது அழகியல் கவிதை.

இதில் என்ன இருக்கிறது என்று சொல்லி, உங்களை வானம்பாடிக் கவிஞர்களாக்கிவிடுவார்கள். அதனால் இப்படி ஒன்றை எழுதிவிட்டு, இப்படி மாற்றவேண்டும்.

இரவெல்லாம் எங்கோ புணர்ந்து திரிந்த சூரியன்/தன் குறி தவழ உலகை வெறிக்கிறான்/தொடர் மகரந்தச் சேர்க்கையில்/சோபையிழந்த பூக்கள்/கண்கள் திறக்கின்றன/சூரிய பயத்தோடு/நேற்றுப் பெய்த மழையில்/என் படுக்கையெங்கும்/துள்ளித் திரிந்த தவளைகள்/இரவின் வெம்மையைத் தேடிகத்தி அலைய/திறக்கிறது எனக்கான வெளி. /

இதில் என்ன சொல்ல வருகிறேன் என்று எனக்கே தெரியவில்லை. அப்படியானால் இதை நீங்கள் கவிதையாக்கிவிடலாம். அதிலும் கீழே ஒரு பெண் பெயரைப் போட்டுவிட்டால் அது பெண்ணியக் கவிதையாவதைப் பாருங்கள். அல்லது கீழே ஒரு சின்ன குறிப்பு, நந்திகிராம பிரச்சினை என்றோ, விவசாயிகள் தற்கொலை தாங்காமல் எழுதியது என்றோ எழுதிவிட்டால், நீங்கள் முற்போக்குக் கவிஞராவதைப் பாருங்கள். முக்கியமான விஷயம், எவன் கேட்டாலும் விளக்கம் மட்டும் சொல்லிடாதீங்க, மாட்டிக்குவீங்க.
வாழ்க வளர்க.

அன்புடன்
பிரசன்னா.
---
(குறிப்பு: ஆட்டோ அனுப்புபவர்கள் என்னையும் அணுகவும். என்னுடைய பங்களிப்பும் உண்டு.)

வாசிக்க ...

வா.ம‌ணிக‌ண்ட‌ன் என்னும் பார்ப்ப‌ன‌ அடிவ‌ருடி.(ப‌குதி II)

மிக‌ப்பெரும் முத்திரைகளைச் சும‌ந்து திரிகிறார்கள் சிலர். குத்துவ‌த‌ற்கு முக‌ம் தேடிய‌ க‌ளைப்பில் கிடைக்கின்ற முகம் எதுவாக இருப்பினும் குத்திவிடுவதுண்டு. என் முகத்திலும் குத்தப்பட்டிருக்கிறது.

எனக்கு பிழைப்புவாதம், பார்ப்பன அடிவருடி என்ற அடையாளங்கள் எதுவுமில்லை என்பதனை பிறருக்கு நிரூபணம் செய்ய வேண்டிய அவசியம் எதுவுமில்லை என்றாலும், நான் மெளனம் சாதிப்பது என்பது யார் வேண்டுமானாலும் பொதுவிடத்தில், நான் மதிக்கும் எழுத்தாளர்களை என் பெயரை உபயோகப்படுத்தி வசைபாடுவதற்கு நான் அனுமதித்தாக ஆகிவிடலாம்.

இற‌ந்த‌வ‌ர்க‌ளை இகழ்வதால் தங்களை இலக்கியத்தின் பாதையில் தனித்துவ ராஜபாட்டை நடத்துபவர் என்று இச்சமூகம் நினைத்துக் கொள்ளும் என்ற நம்பிக்கையில் சிலர் உலவுகிறார்கள்.

சு.ரா ம‌ர‌ண‌த்தின் போது சில தவளைகள் கத்தின‌.பிற‌கு ந‌குலனுக்கு. இப்பொழுது சுஜாதாவுக்கு.

பெரும் விருட்சத்தின் மீதான‌ சிறுநீர் எந்தத் த‌க‌ர்வினையும் விருட்சத்திற்கு ஏற்ப‌டுத்திவிட‌ப்போவ‌தில்லை நண்பர்களே.

தொடர்ச்சியான தன் படைப்புகளின் மூலம் தனக்கென உருவாக்கியிருக்கும் படைப்பாளியின் பிம்பத்தை நீங்கள் அவனின் படைப்பை முன் வைத்தே சிதைக்க முடியும்/வேண்டும்.

இலக்கிய அரசியலின் ஒரு கிளையான இச்செயல்பாட்டில் வெறும் தனிமனித குணங்களை மட்டுமே முன்னிறுத்தி படைப்பாளியை விமர்சனம் செய்வீர்களேயானால் அது ஏழாம்தர அரசியல் செயல்பாடாகிவிடும். படைப்பாளியின் மீதான‌ தனிமனித விமர்சனம் தவிர்க்க இயலாததெனில் அதுவும் கூட அவனது படைப்பின் வழியாகவே வடிவம் பெற வேண்டும் என்பதில் நான் நம்பிக்கையுள்ளவன்.

படைப்பாளியின் தனிமனித‌ குணங்களை பதிவு செய்வதற்கும் அவற்றை விமர்சனம் செய்வதற்கும் பெரும் வேறுபாடு இருக்கிறது. விமர்சனத்தில் உங்களுக்கு ஒவ்வாதவற்றை பிரம்மாண்டமாக்குகிறீர்கள். உங்களின் விருப்பு வெறுப்பு பட்டவர்த்தனமாகிறது. மிக நுணுக்கமாக நோக்கினால் முன் தீர்மானத்தோடு அம்பெய்த ஆயத்தமாகிறீர்கள்.

காலச்சுவடு, ஜெயமோகன், உயிர்மை, ம‌னுஷ்ய‌ புத்திர‌ன் என்று நினைவில் வ‌ந்த‌வ‌ர்க‌ளை எல்லாம் அவர்களின் செயல்பாடுகளை விம்ர்சிப்பதற்கு முன்ன‌தாக‌ த‌மிழ் இல‌க்கிய‌த்தில் நமது பங்களிப்பினையும் பரிச்சயத்தையும் சுயபரிசோதனை செய்து கொள்வது நல்லது. பங்களிப்பு செய்தவர்கள்தான் விமர்சிக்க வேண்டுமா என்ற வினாவெழுப்பபடுமெனில் தங்களின் விமர்சனத்தின் மீதான நம்பகத்தன்மையாவது குறைந்தபட்சம் அலசப்பட வேண்டும்.

எந்த‌ப்ப‌டைப்பையும் முற்றாக‌ புற‌க்க‌ணிக்க உரிமை இருப்ப‌தாக‌ நினைப்ப‌வ‌ர்கள், அத‌ற்கான‌ தர்க்க கார‌ணங்களை முன்வைக்காமலேயே விம‌ர்சிக்க‌ இய‌லும் என‌ த‌ங்க‌ளின் வ‌ச‌திக்கேற்ப‌ ந‌ட‌ந்து கொள்கிறார்க‌ள்.பின் நவீனத்துவவாதிகளாகிய நீங்கள் தருக்கவியலை கடந்தவர்கள் அல்லவா? எனில், படைப்பை மீறி உங்கள் வியாக்கியானங்களில் மனிதன் எதற்காக வருகிறான்? .

இலக்கியம் அறிந்தவன் என்னும் பிம்பத்தின் மீது எல்லோருக்கும் ஒரு விருப்பு இருக்கத்தான் செய்கிறது. நீங்க‌ள் அடைய‌ விரும்பும் பிம்ப‌த்திற்கும் உங்க‌ளின் அச‌லுக்குமான‌ தொலைவினை உங்க‌ளின் வாசிப்பிலும், இலக்கிய‌ ப‌ங்க‌ளிப்பிலும் ம‌ட்டுமே குறைக்க‌ முடியும். க‌ல‌க‌க்காரனாக‌ இருப்ப‌த‌ற்கும், அறைகூவல் விடுப்பதற்கும் கூட‌ உழைப்பு அவ‌சிய‌மாகிற‌து.

இந்த‌ இடைவெளியினை 'இல‌க்கிய‌வாதி'அல்லது 'கலகக்காரன்' என்னும் முக‌மூடி அணிந்து ம‌ட்டும் குறைத்துவிட முடிவ‌தில்லை. எத்தனை நாட்களுக்குத்தான் வறட்சியான சொல்லாட்சி மூலமாகவே உங்களை நிரூபிக்க இயலும்?.

ப‌டைப்பினை மறுப்பதற்கு முன்னால் ம‌றுவாசிப்பு செய்வ‌தும், விவாத‌ங்க‌ளை உருவாக்குவ‌தும் த‌ன் க‌ருத்துக்க‌ளில் நெகிழ்வுத்த‌ன்மை தேவைப்ப‌டுவ‌தாயின் நெகிழ்வ‌தும் மிக‌ அவ‌சிய‌மான‌வை. தொட‌ர்ச்சியான‌ விவாத‌ங்க‌ளே உல‌கின் மாபெரும் த‌த்துவ‌ங்க‌ளை உருவாக்கியிருக்கின்ற‌ன‌.

இந்த‌ அடிப்ப‌டைச் செய்தி கூட‌ அறியாத‌வனில்லை என்று த‌ங்க‌ளை நிரூபிப்ப‌வ‌ரென்றால் விவாத‌த்தை முன்னெடுக்கும் முன்ன‌தாக‌ ப‌டைப்பு குறித்தான‌ ஒரு வ‌ரியாவ‌து சேர்க்க‌ வேண்டாமா?.

சொற்க‌ளைச் சுழ‌ட்டி எழுதுவ‌தும், பிற‌ர் முன்ன‌தாக‌ தம் அறிவுஜீவியின் பிம்ப‌த்தைக் க‌ட்ட‌மைக்க‌ முய‌ல்வ‌தும் எழுத முயல்பவன் செய்யும் மிக‌ச் சாதார‌ண வித்தைகள். இது ஒவ்வொரு படைப்பாளியும் தாண்டி வர வேண்டிய கட்டங்கள்தான். ஆனால் அதே இடத்தில் நீங்கள் தேங்குவதென்பது உங்கள் மீதான மற்றவர்களின் பரிதாபத்தைக் கூட்டிவிடும்.

நுணுக்கமான எந்த வாசகனும் படைப்பாளியை விட அறிவுடையவன். காற்றில் நீங்கள் உதிர்த்துவிடும் சொல்லுக்கும் சைகைக்கும் உங்களின் உள்மன விருப்பின் பொருளை கண்டறிந்துவிடுவான்.

வெறும் கூச்ச‌ல் த‌ன் அரிதாரத்தையும் வடிவையுமிழந்து உங்க‌ளின் உண்மையான‌ முக‌த்தை வெளிச்ச‌மிட்டுவிடும்.

போலிப்பாவ‌னைக‌ளை களைந்து கொண்டேயிருங்க‌ள்.

குறிப்பு: என்னைப் பற்றிய சாணத்தில் கரைத்த சாட்டை வீச்சுக்கு இப்படித்தான் எனக்கு பதில் சொல்லத் தெரியும். விமர்சனங்களுக்கு பதில் சொல்வதற்கும், அற்பத்தின் வெட்டி மொழிக்கு வாய் கொடுப்பதற்கும் இடையேயான பாகுபாட்டினை எளியோனால் ஓரளவு புரிந்து கொள்ள முடியும்.

வாசிக்க ...

அவ‌னைப் ப‌ற்றிய‌ குறிப்புக‌ள் - ராஜா ச‌ந்திர‌சேக‌ரின் க‌விதைக‌ள்.

கவிதை வாசிப்பு போதையை ஒத்ததாக இருக்கிறது. இங்கு 'கவிதை'யின் முன்னால் நல்ல என்ற சொல்லினை சேர்த்துப் படிக்கவும். கவிதையில் நல்ல கவிதை கெட்ட கவிதை என்ற பகுப்பினை உண்டாக்குவதற்கான உரிமையை எனக்கு யார் கொடுத்தார்கள் என்பது தருக்க ரீதியில் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட வேண்டிய வினாதான்.

சில‌ க‌விதைகள் ப‌டித்து முடிக்கும் போது பெரும் த‌ள‌ர்ச்சியை உருவாக்கிவிடுகின்ற‌ன‌. இந்த‌ த‌ள‌ர்ச்சி க‌விதையை வ‌லிந்து உருவாக்கியிருக்கும் த‌ன்மையினால் வ‌ரும் த‌ள‌ர்ச்சி. தானும் எழுத‌ வேண்டும் என்பதனை மட்டுமே குறிக்கோளாகக் கொண்டு, வ‌ற‌ட்டு அனுப‌வத்தோடு சொற்க‌ளை திர‌ட்டி வ‌ரிக‌ளை அமைத்துவிடுவதால் உருவாகும் த‌ள‌ர்ச்சி.

யாராலும் 'நானும் க‌விதை எழுதியிருக்கிறேன்' என்று சொல்லி விட‌ முடிகிற‌து. ஆனால் ம‌ன‌தில் தைக்கின்ற‌ அனுப‌வ‌ங்க‌ளையும், காட்சிகளையும் அனுப‌வ‌திற்கும், எழுத்திற்குமான‌ இடைவெளி குறைத்து எத்த‌னை பேரால் எழுத‌ முடிகிற‌து என்ப‌து பெரும் கேள்வி.

க‌விதை என்ற‌ பெய‌ரால் தின‌மும் குறைந்த‌து இர‌ண்டு சொற்க் கூட்ட‌ங்க‌ளையாவ‌து தாண்டி வ‌ருகிறோம்.

அத்திபூத்தாற் போல சந்தோஷமான கவித்துவ அனுபவங்களும் கிடைத்துவிடுவதுண்டு.

-------------------

ராஜா சந்திரசேகரின் கவிதைகள் அத்திப் பூ வகை.

அவரின் க‌விதைக‌ள் த‌ரும் அனுப‌வ‌ம் மனதிற்கு ஒரு வித‌ திருப்தியை உண்டாக்குகின்ற‌ன‌.

மலைகளை வரைபவன்/ஏறிக்கொண்டிருக்கிறான்/கோடுகள் வழியே

என்ற‌ க‌விதையை உள்வாங்கிய‌ நேர‌த்தில் எனக்கு அது எவ்வித‌ ச‌ல‌ன‌த்தையும் உருவாக்க‌வில்லை. பிறகொரு சமயமாக‌ கவிதையின் கரங்கள் பெரும் நெருப்பின் கிளைகளுக்குள் என்னை அழைத்துச் சென்றன‌‌.

படைப்பாளியின் க‌ன‌வுக‌ளும், தீர்க்க‌ முடியாத‌ ஆசைக‌ளும் சொல்ல‌ப்ப‌ட்ட‌ க‌விதையாக எனக்கு இது ப‌டுகிற‌து. ஆனால் ப‌டைப்பாளியைப் ப‌ற்றி மட்டுமே பேசும் க‌விதை என்ற‌ தீர்க்க‌மான‌ எல்லைக்குள் அட‌க்க‌ முடியாத‌ வ‌ரிக‌ள் இவை.

வ‌ரைப‌வ‌ன் என்ப‌து ஒரு குறியீடு. இந்த‌க் குறியீட்டை நான் யாருக்கு வேண்டுமானாலும் பொருத்திப் பார்க்க‌ முடிகிற‌து. அது ப‌டைப்பாளி, வாச‌க‌ன், மாண‌வ‌ன் என்ற‌ யாராக‌ வேண்டுமானாலும் இருக்க‌லாம்.

த‌ன் ப‌ணியின் மீதாக‌ உண்டாகும் ல‌யிப்போடு, அடைந்து விட‌ முடியாத‌ ல‌ட்சிய‌ம் ஒன்றினை நோக்கி விருப்ப‌த்தோடு ந‌க‌ரும் த‌ன்மையும் இக்க‌விதையின் உயிர்ப்பாக‌ இருக்கிற‌து.

ப‌டைப்பாளியை மீறி வாச‌க‌னை யோசிக்க‌ வைக்கும் இந்த‌ அம்ச‌திற்காக‌வே நான் இந்த‌க் க‌விதையை கொண்டாடுவேன்.

இன்னுமொரு கவிதை. முந்தைய கவிதையோடு சற்றே தொடர்புடையது.

எல்லா கதவையும்/திறந்து வைத்திருக்கிறாள் சிறுமி/வரைந்த வீட்டில்

---------------

சிதையும் சொற்கள்/மறையும் சூரியன்/கவிதையில் உதிப்பது/அழகாய் இருக்கிறது/ஆனாலும்/சொற்களைச் சிதைக்கிறது/சுள்ளிப் பொறுக்கும் கிழவி/வீடு சேர வேண்டும்/என்ற யோசனை/

கிழவியைப் பின்தள்ளிப்/போகிறது ரயில்/சத்தலயம் பிசகாமல்

இந்த‌க் க‌விதை என்னை ஈர்க்க‌வில்லை.மிக‌ அற்புத‌மான‌ காட்சி ஒளிந்திருக்கும் இந்த‌க்க‌விதையில் சென்டிமெண்ட் துருத்திக் கொண்டிருக்கிற‌து.

சூரிய‌ன் ம‌றைவ‌து ப‌ழைய‌ காட்சிதான் என்றாலும் சுள்ளி பொறுக்கும் கிழ‌வியும், ச‌த்த‌ல‌ய‌ம் பிச‌காத‌ ர‌யிலும் க‌விதையின் ப‌ரிணாம‌த்தை மாற்றுகின்ற‌ன‌.

ஆனால் கிழ‌விக்காக கவிஞன் வ‌ருத்த‌ம‌டைவ‌து தேவையில்லை என‌ப்படுகிற‌து. வெறும் காட்சிப்ப‌டுத்துத‌லோடு நிறுத்தியிருந்தால் ப‌டைப்பாளியின் ப‌ணி முடிந்திருக்கும்.

கிழ‌விக்காக‌ வ‌ருந்துவ‌தும், காட்சியை ர‌சிப்ப‌தும், அடுத்த‌ நிகழ்வு என்ன‌வாக‌ இருப்ப‌து என்ப‌தும் வாசகனின் ர‌சனையை பொறுத்து வடிவம் பெற வேண்டியது. க‌விஞ‌னுக்கு அங்கு அவ‌சிய‌மில்லை.

------------

அவருக்காக/நான் மன்னிப்புக் கேட்டேன்/

எனக்காக/யாராவது கேட்பார்கள்/தவறுகள் சுற்றித்திரியும்/பயமற்று.

இங்கு இய‌ல்பான உண்மை ஒன்று க‌விதையின் விர‌ல்க‌ளைப் ப‌ற்றிகொண்டு ம‌ன‌திற்குள் சுற்ற‌ ஆர‌ம்பிக்கிற‌து.

இந்த‌ உல‌கின் பிர‌ம்மாண்ட‌த்தில் இருண்மையும்,இருளுமே பெரும்பான்மையாக வியாபித்திருக்கிற‌து. ப‌டைப்பாளி என்பவன் சிறு கை விள‌க்கை ஏந்திக் கொண்டு உண்மையைத் தேடி அலைப‌வ‌னாக‌ இருக்கிறான். அவ‌ன் உண்மையை அடையாள‌ம் காண்கிறான் அல்ல‌து இருளின் மீது சிறு வெளிச்ச‌த்தை வீச‌ச் செய்து வாச‌க‌னை உண்மையைக் க‌ண்ட‌றிய‌ச் சொல்கிறான்.

இக்க‌விதையில் க‌விஞ‌ன் நேர‌டியாக‌ உண்மையைச் சொல்லிவிடுகிறான்.

மிக‌க் க‌ச்சிதமாக‌ அமைந்த‌ க‌விதை என்று இத‌னைச் சொல்வேன்.

---------------

மிக‌ச் சிற‌ந்த‌ க‌விதைக‌ள் சில‌வ‌ற்றையும், மிக‌ச் சிற‌ந்த‌ க‌விதைக்குரிய‌ அம்ச‌த்தோடு சுமாரான‌ க‌விதைகள் சிலவற்றையும் ப‌டைத்து வ‌ரும் ராஜா ச‌ந்திர‌சேக‌ரின் க‌விதைக‌ளின் பெரும் ப‌ல‌மாக‌ க‌விதைக‌ள் த‌ரும் காட்சிக‌ளும், வித‌மான‌ அனுப‌வ‌ங்க‌ளும் இருக்கின்றன‌.

பெரும் ப‌ல‌வீன‌மாக‌ க‌விதையில் க‌விஞ‌ன் பேசிவிடுவ‌தாக இருக்கிற‌து.

அய‌ற்சியூட்டாத‌ இவரின் க‌விதைகள் என‌க்கு இத‌ம் த‌ருப‌வையாக‌ இருக்கின்ற‌ன‌.

வாசிக்க ...

புதரோரம் பூத்திருக்கும் பிச்சிப்பூ- பாவ‌ண்ண‌ன் க‌விதைக‌ள்

மனித வாழ்வின் சிக்கல்களையும், திடுக்கிடல்களையும், சுகதுக்க கணங்களையும் எவ்வித அரிதாரமுமில்லாமல் படைப்பாக்கும் கலையை பெற்றிருக்கும் கலைஞன் வாசக மனதின் நுண்ணிடுக்குகளில் எளிதாக பயணம் செய்துவிடுகிறான்.

பாவண்ணன் அத்தகைய ஒரு படைப்பாளி.

பாவண்ணனின் கவிதைகளை சமீபத்தில் அந்திமழை.காம் இணைய சஞ்சிகையில் வாசிக்க முடிந்தது. (http://andhimazhai.com/news/viewmore.php?id=6627&action_type=viewnews)

முத்த‌ங்க‌ள் குறித்தும், க‌ண்ணீர் குறித்தும், காத‌ல் குறித்தும் எழுத‌ப்பட்ட‌தாக‌ வாச‌க‌ப் ப‌ர‌ப்பிற்கு வ‌ரும் க‌விதைக‌ளின் பெருந்தாக்குத‌லில் ச‌லிப்புற்றிருப்ப‌வ‌னுக்கு 'தீராத‌ புத்த‌க‌ம்' மிக‌ முக்கிய‌மான‌ ஒரு க‌விதை. மிகுந்த ஆசுவாசம் அளிப்பதாக இருக்கிறது. புறக்கணிப்பின் துக்கத்தை ஏற்றுக் கொளவது, அதை மீறிச்செயல்படுதலும் மனித மனதின் நிலையான செயல்பாடாக இருக்கிறது. இதை தன்பாணியில் கவிதையாக்கியிருக்கிறார்.

சாக்கடையில் இறந்து போன தன் குழந்தையைத் தேடிக் கொண்டிருக்கும் பிச்சைக்காரி குறித்தான கவிதை மனித மனதின் மென்பகுதியை குறி வைத்து எழுதப்பட்டு பரிதாபத்தை எதிர்நோக்கும் சாதாரண கவிதையாக மாறியிருக்க வேண்டிய‌ ஒன்று.ஆனால் நக‌ர‌த்தின் காட்சியினை அடுத்த‌ இர‌ண்டு வ‌ரிக‌ளில் கொண்டு வ‌ந்து ம‌ன‌தை விம்ம‌ச் செய்கிற‌து க‌விதை.

ந‌க‌ர‌த்தின் ஆயிர‌க்கண‌க்கான‌ துக்க‌ங்க‌ள் கேட்ப்பாரில்லாத‌ குழ‌ந்தையின் ஒப்பாரியாக‌ தெருக்க‌ளில் உலா வ‌ருகின்ற‌ன‌. ந‌க‌ரின் இருள் சூழ்ந்த‌ துக்க‌ங்க‌ள் அனைத்தும் இக்க‌விதையை வாசித்த‌ க‌ண‌ம் என்னுள் வ‌ந்து போகிற‌து.

சாக்கடைக்குள் என்றோ/தவறி விழுந்து/இறந்துபோன குழந்தையை/காப்பாற்றச் சொல்லி/கதறி யாசிக்கிறாள்/பைத்தியக்காரி.

---
'அழ‌குச் சித்திர‌ம்' க‌விதை வாக‌ன‌த்தின் க‌ண்ணாடியில் ப‌தியும் 'ஒரு க‌ண‌ அழ‌கிய‌ல்' குறித்தான‌தாக‌ இருக்கிற‌து. கண நேரத்தில் நிகழ்கின்ற காட்சிகளை கவிதையில் கொண்டு வருவது என்னுள் மிகுந்த பாதிப்பினை உண்டாக்குகிறது.

"மலையுச்சிக்கும் மரணத்திற்கும் இடையிலான கணம்" என்ற வரிகளும் "மிகப்பெரிய தேவாலயம் ஒரு கணம் கார்க்கண்ணாடியில்" என்ற வரிகளும் அதிர்வுகளை உண்டாக்கியிருக்கின்றன. இந்த வரிகளை எழுதிய கவிஞர்களின் பெயர்கள் எனக்கு ஞாபகமில்லை. ஆனால் வரிகள் வாசகமனதில் நிற்கின்றன. அத்தகைய கவிதையாக 'அழகுச் சித்திரத்தை' என்னால் சொல்ல முடியும்.

----

மனிதன் தன்னைச் சுற்றி நடக்கும் விஷயங்களை பிரம்மாண்டமாக்கியும், மிக எளிதானதாக்கியும் சந்தோஷம்,துக்கம்,கவலைகள் என பல்வேறு உணர்ச்சிகளை போர்த்தி கொண்டிருக்கிறான். ஆனால் தனிப்பட்ட ஒருவனுக்கு எத்தகைய பிரம்மாண்டமான விஷயமும் மூன்றாம் மனிதனுக்கும், இந்த பிரபஞ்சத்திற்கும் ஒன்றுமேயில்லாத விஷயங்களாகக் கூடும்.

இந்த உலகம் எந்த மனிதனின் அல்லது சமூகத்தின் உணர்ச்சிகள் குறித்தும் விசனப்படாமல் நகர்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது. மனிதன் மட்டுமே நிகழ்வுகளின் மீதான வெளிச்சத்தை பிரதானமாக்கிக் கொண்டிருக்கிறான்.

மர‌ண‌ம் ம‌னித‌ன் முக்கிய‌த்துவ‌ப்ப‌டுத்தும் நிகழ்வாக‌ இருக்கிற‌து. ம‌ர‌ணம் குறித்து யோசிப்ப‌வ‌னுக்கும் விர‌ல் வ‌ரையிலும் ந‌டுக்க‌மூட்டக் கூடிய‌ வ‌ரிக‌ளாக....

மரணம் விளையாடிக்கொண்டே இருக்கிறது/பழங்கள் தொங்கும்/கிளைக்குக் கிளைநகரும் அணில்போல

....அமைய‌க் கூடும். மர‌ண‌ம் ஒரு விளையாட்டாக‌வே இருக்கிற‌து. அது ஒரு குழ‌ந்தையைப் போல‌. ஆனால் யாரும் அதை விளையாட்டாக‌ ஏற்றுக் கொள்வ‌தில்லை. மர‌ண‌ம் உண்டாக்கியிருக்கும் பீதியை இக்க‌விதை வ‌ரிக‌ள் சாவ‌தான‌மாக‌ தாண்டிச் செல்கிற‌து.

----

"ஆவல் துடிக்கும் விரலொன்று/பறித்துச் செல்லுமென/புதரோரம் பூத்திருக்கிறது/பிச்சிப்பூ"

புதரோரம் பூத்திருக்கும் பிச்சிப்பூவின் ஆவல் கவிதையில் வரும் போது அதன் துக்கத்தையும் நிறைவேறாத ஆவலயும் உள்வாங்க முடிகிறது.மிக‌ச் சாதார‌ண‌ காட்சியொன்றை ப‌டைப்பின் மூல‌மாக வாச‌க‌னுக்கு உணர்த்தும் ப‌டைப்பாளி மிக‌ உன்ன‌த‌மான‌வன்.

----

பாவ‌ண்ண‌னின் முந்தைய‌ க‌விதை நூல்க‌ளைத் தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன். ஒரு நல்ல‌ க‌விதையின் வாச‌க‌னாக‌.

வாசிக்க ...